Je bent ‘lekker’ aan het werk maar toch knaagt er steeds iets aan je. “Is dit het nou? Wil ik dit tot aan mijn pensioen doen?”
Bij mij begon het al zo’n twintig jaar geleden. De kinderen zaten op school, ik ging naar mijn werk (werkte in de kinderopvang). De kinderen deden het goed, mijn werk was leuk en ik had leuke collega’s. En toch was er iets wat aan mij knaagde…. Je praat er met anderen over en die zeggen dan: ga toch een eigen kinderdagverblijf beginnen. Maar hoe leuk ik kinderopvang ook vond, voor mezelf beginnen in de kinderopvang? Ik moest er niet aan denken. Al die regels waar je als werkgever aan gebonden bent. Nee daar moest ik niet aan denken.
Wat dan? Dan maar eens een opleiding volgen, na wikken en wegen werd het een opleiding, waar ik mogelijk iets mee kon als ik wel zelfstandig iets zou gaan doen. Het werd Algemene Ondernemersvaardigheden. Daar had ik tenslotte altijd wel wat aan. De tijd verstreek en het getob ging voort.
Toen kreeg ik de kans om leidinggevende te worden in een nieuw kinderdagverblijf. Ik greep die kans natuurlijk met beide handen aan. Heerlijk een nieuwe uitdaging!!
Vol gas ging ertegenaan. Ik genoot van iedere moment.
Totdat……. Opnieuw de vraag kwam: ”is dit het nou?“ Na drie jaar
hard werken, het kinderdagverblijf liep als een trein en inmiddels had ik er
nog een opstartende vestiging bij gekregen, weer diezelfde vraag terug.
Het
zoeken begon opnieuw. Wat wil ik? Wat kan ik? Hoe wil ik het? Wanneer wil ik
het? Een nieuwe job volgde en daarna nog een en nog een.
Iedere keer kwam ik op datzelfdepunt: alles loopt lekker en vervolgens
toch weer dat zoeken.
Ik ging twijfelen aan mezelf, want je hoort toch heel lang bij een werkgever te blijven?
Maar blijkbaar werkt dat niet voor mij. Totdat er een periode van geen werk kwam. Help! Ik moet mijn inkomen zien te krijgen. Wat nu? Is het nu echt tijd voor iets anders?
Ik ging in een heel andere richting een opleiding doen, het werd wandelcoaching. Een geweldige opleiding, heel praktisch en leerzaam. Daar ga ik mee verder bedacht ik me. Ik wil coach zijn, ik wil andere mensen helpen, ik wil, ik wil, ik wil…. Oh ja, er moet ook geld verdiend worden en waar haal ik mij cliënten vandaan? Hoe dan? Intussen wel aangemeld bij de Kamer van Koophandel en… uiteraard weer aan de slag in de kinderopvang, want een vaste baan was voor geld toch wel prettig.
Maar je raad het al, ook daar kwam weer het moment. Zucht…. Wat nu, weer vastgelopen en de migraine dreef me mijn bed in. Niet voor een dag, maar voor 3 weken. Op aanraden van de bedrijfsarts moest ik maar eens een coach gaan bezoeken. Ik had mijn zinnen gezet op BIG FIVE for Life™, de Life Safari. Mijn werkgever betaalde dit. Wowwwww Na twee dagen intensief aan de slag te zijn geweest met het vinden van mijn Big Five en mijn reden van bestaan was het compleet duidelijk. Ik wil echt anderen coachen, inspireren en de methode van Big Five for Life™ sprak mij enorm aan.
Ik ging verder, deed de Coach Kompas training en daarna de
Big Five for Life™ coach opleiding. Ik kon eigenlijk niet anders dan mijn
ontslag indienen en mijn eigen route gaan lopen. De zorgen over inkomen, ja ze zijn er nog.
Maar doen waar je hart ligt geeft zoveel energie en blijdschap.
Mijn reden van bestaan:
VANUIT LIEFDE EN VRIJHEID, VERBINDEN, INSPIREREN EN VERSTERKEN.
Daarnaast nog werken in de kinderopvang, maar wel als interim en zo nu en dan als pedagogisch medewerker.
Wat is er mooier dan doen wat je leuk vindt? Niets!
